Ізноў

Яшчэ не ацэнена

Ізноў.

Сэрца зноўку знак адчула:
Ты мяне ізноў завеш,
Успаміны ўскалыхнула,
Чымсьці адгукнуцца перш.

Думкі цешаць памяць сэрца -
І карціны ўсе наноў.
Ад тваіх вачэй сагрэцца
Душа прагне зноў і зноў.

Дык выходзь жа, дарагая,
Ты на сцежкі між палёў,
Дзе заўжды суправаджае
Спадарожніца-любоў.

Дзе кілімам мяккім травы
Усцілаюць нам дарожку,
Дзе заўсёды маем права
Падурачыцца хоць трошкі.

Даганяць свавольны вецер,
І лавіць прамені сонца…
А як ляжа цёмны вечар,
Цалаваць цябе бясконца.

Задыхнуцца ашалела,
Аж, каб сэрца занямела,
Цела раптам абамлела,
І ўвысь душа ўзляцела…

***
Адгукнуўся я на зоў -
Так, адбудзецца спатканне!
І чакае нас ізноў
Тое, першае, каханне.