Ты і я –
аднолькавыя лічбы
ў гараскопе гэтага жыцця.
Удвая
нябёсныя абліччы
захіляюць нас ад небыцця.
Недзе там,
ля краю разумення,
усіх сусветаў рухаецца круг.
Папалам
падзелім мы здзіўленне,
калі нас опдхопіць гэты рух.
І журбой
у сэрцах адаб’юцца
галасы пакінутых планет.
Мы з табой
не здолеем вярнуцца
ў свой калісьцт згублены сусвет.
дзе ў снягах
кождзённага прытулку
мы схавалі чорны цыферблат,
а ў вачах
прадзедавых завулкаў
прачыталі будучы расклад.