Вершы пра каханне

Адцвiў язьмiн, i крочыць год далей,
У блакiт самотнай безданi аблокаў.
…Ты, насамрэч, i блiзка, i далёка…
У кожнай у постацi, у кожным новым днi
Цябе я бачу тым, мicтычным, «зрокам»,
I хай сабе хоць сто гадоў мiне,
Твой голас, словы, i лicты твае,
Яны са мною побач паплывуць,
У той блакiт шчаслiвай безданi аблокаў...