Спадарыня, дазвольце пачакаць,
Пакуль на небе ўзыдуць зоркі ў ночы,
Дазвольце папрасіць і Вашы вочы
Да ціхай згоды сцежку пашукаць.
Спадарыня, мне сумна аднаму,
Спадарыня, мне аднаму сцюдзёна.
Пра Вас адну я думаю штодзённа,
Марнею і не ведаю чаму.
Без Вас нямее жарсць мая цяпер,
Як літары на стомленым граніце,
Мяне з увагі Вашай не ганіце,
За дзверы не прасіце мой давер.
Спадарыня, дазвольце не маўчаць,
Спадарыня, дазвольце запытацца,
Ці можна ў Вас да раніцы застацца,
Каб разам дзень наступны прывітаць?