Закрой свае вочы, пакладзі думкі побач,
Трымай у абдымках спакой цёплай ночы,
Адчуй дакрананне далёкага месяцу,
Плыві ў мір натхнення карыснага сэрцу.
Прыемны пах восені, салодкі пах мёду,
Тут бачыш заўсёды некранутую прыроду,
А блікі, здаецца, ляцяць так далёка,
Што ў казцы ты тонеш – не знойдзеш папроку.
Не бояйся свабоды нязведанай болі,
Я надзялю неўзаметку цябе свежаю воляй,