Я хачу паварушыць тваім хвастом,
я мару падыхаць тваімі жабрамі
і, каб шырэй наглядзецца тваім хараством,
з вачэй сваіх сцерці водарасці швабраю.
Па вадзе ад цябе расплываюцца кругі
з-за цяністага куста эладэі.
Ты лямпавыя промні збіраеш у стагі.
Навучы мяне так. Я не ўмею.
Мы сядзім і чакаем, што ж будзе далей,
не хаваючы закаханыя твары.
Я хачу да цябе дакрануцца, але