Здаецца,
я ведаю цябе век.
Той век,
што помню сябе самога.
Азярынкі вачэй,
з берагамі пушыстых павек.
І позірк,--
цёплы такі,
не строгі.
Мне мроіцца: -- помню
пяшчоту, лагоду і смак,
Галоўная » Анатоль Галушка
Анатоль Галушка
Я ВЕДАЮ ЦЯБЕ ВЕК
ЗДАЕЦЦА
Здаецца,
я ведаю цябе век.
Той век,
што помню сябе самога.
Азярынкі вачэй,
з берагамі пушыстых павек.
І позірк,--
цёплы такі,
не строгі.
Мне мроіцца: -- помню
пяшчоту, лагоду і смак,