Вершы пра каханне

Ціха падае кляновы лісток
Над магілай салдатау,якія
У люты холад,вясновы змрок
Краіну і нас баранілі.
Абрэзы трымалі у руках,зноу і зноу
Ляцелі шынелі і боты скрыпелі,
А салдаты рабілі крок,
Крок крывавы для міра рабілі.
Трымалася каска на галаве,
і сонца усміхалася у небе,
А салдаты дзеля радзімы свае
З патрэбай у сіле,у хлебе,
Што маці-зямелька давала у той час,
Што рукі радзімы рабілі,