Вершы пра каханне

Не кранай струн чуллівых маёй ты душы,
Калі ў сэрцы не маеш кахання,
І пачуццяў ранімых не варушы,
Калі цягі не маеш, жадання.

Не гуляй ты з пачуццямі, шчыра прашу,
Не іграй з сэрцам ты закаханым,
Калі з кожным імгненнем табою дышу,
Калі сэрцам табе я адданы.

Проста лепей скажы, што мне варта зрабіць,
Каб увагі тваёй мне дабіцца?
Каб пачуцці твае разварушыць,

Хрусталю горнага чысцей
Маё бязмежнае каханне.
Нябесных зор яно ярчэй,
Ад сэрца йдзе замілаванне.

Любімы светлы вобраз твой,
Хвалюе, душу мне кранае.
Дзівосна мара цудных мрой,
Табой каханне ап’яняе.

Няма пачуцця гарачэй,
Чым да цябе я адчуваю.
Пад позіркам тваіх вачэй
Пра ўсё на свеце забываю.

У словах цяжка перадаць,
Як чыста й горача жаданне.
Няма таго, з чым параўнаць

Белая ружа мае адценне
Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых,
Чырвоная ружа мае адценне
Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых.

Белая ружа імкнецца паўторыць
Рук тваіх колер высакародны.
Ружа чырвоная марыць паходзіць
Да колеру вуснаў, любімых, маркотных.

Белая ружа жадае быць колеру,
Быццам душы тваёй чыстай свячэнне.
Чырвоная ружа хацела б быць колеру,

Няма ніводнай кветкі на зямлі,
Якая б параўналася з тваёю прыгажосцю;
Такія на зямлі яшчэ не зацвілі,
Іх ня было, не існавала ніаднойсці.

Не параўнаецца пах ружы веснавой
З тваім духмяным пахам скуры,
Не параўнаць яе са стройнасцю тваёй,
І з дзіўнай красатой тваёй натуры.

Лілея, што калышацца ў вадзе,
Нездольна твару быць твайго бялейшай.
Не знойдзеш кветкі ні адной нідзе,

Пад зоркаю яснай нябёс пазалоты
Я вусны твае захаплённа цалую;
Згубляю дыханне з тае асалоды,
Што здольна закрýжыць галову шальную.

Пяшчотны, ласкавы, начны пацалунак,
Мне сэрца хвалюе, узрушвае душу;
Ён быццам бясцэнны нябёс падарунак,
Я марыць пра большае нават не мушу.

Аддаўшысь пачуццям, цалую твар мілай,
З вялікім каханнем, і ласкаю, шчыра.
Начны пацалунак вуснаў любімай,

Таемна мару я тваіх салодкіх вуснаў датыкнуцца,
Якія руж пялёсткаў дзіўней і ярчэй.
Далонню твару любага і мілага крануцца,
Які шаўкоў персідскіх гладчэй і бялей.

Тваім дзівосным станам я замілаваны,
Зачараваны дыяментамі вачэй,
У глыбіню блакіту іх запалаваны,
Нябесных зор начных яны ярчэй.

Чароўна мая пані, любая кахана,
Ты як анёл, які сышоў з нябёс.