Ты змагла так мяне ўсхваляваць
Смеў цябе за каленку трымаць
Захацела каб гэтай гульнёю
Расталіся тады мы з табою
Ты пайшла, ды і я пайшоў спаць
Бо не мог больш ўсё гэта трываць
Клаўся я на спіну, ці на бок
Быццам страціў я розум і зрок
Асаблівасць юнацкага цела
Ўсё магло быць, таксама хацела
І не ведаў я плыць, ці тануць
Толькі ў ноч тую мне не заснуць
Дурань быў, і яна бы дурніца
З вясны прызвалі, як ў салдаты
Мяне і іншых мужыкоў
“Арбайтэн” будзеце, да хаты
Не хутка пападзеце зноў
Вось на Нямеччыне працуем
Сябры аб гэтым раскажу
Што бачу я і адчуваю
На прыкладах я пакажу
На працы з ранку да вячэры
А потым пешшу ці вярхом
На раварах мы спрытна едзем
Жыцця чужы лад пазнаём
Не дрэнна вам скажу жывуць тут
Спарадкавана ўсё вакол
У кожнай рэчы сваё месца
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь