Я хацеў бы зірнуць ў твае вочы,
Там тайніцу душы адчытаць,
І ў трывожнай жыццёвай паўночы,
Я хацеў бы ў іх праўды шукаць...
Разгарнуць твае чорныя косы,
Цалаваць а паўночнай цішы,
На твар вызваць слязістыя росы,
Аддзяліці твой дух ад душы.
След іроніі з вусначкі сцерці,
Заглыбіцца да язні на дно, -
Для заблуднага свету умерці
І стварыці вяселле адно.