Калі згубіліся ў сусветнай мітусні
І думкі-ветры галаву туманяць,
Не паспяваеце раскідваць камяні —
Пакіньце час яшчэ на адзін танец.
І зацвітуць чырвона-жоўтыя палі
На музыкальна-рамантычнай глебе,
І калі ногі будуць танчыць на зямлі,
То душы будуць абдымацца ў небе.
І прыйдзе ў рухі светлы, радасны спакой,
Цяплом ахутае, прыемнай цішынёй,
І, можа, гэта — ваш шчаслівы шанец.
Ой, дзяўчаты! Расквітнелі на палях півоні!
Так і я распрыгажэла на сваім раёне.
Мне прыйшло на думку ўчора: ў дзеўках бегаць досыць!
Хоць не маю ухажораў, мамка ўнукаў просіць.
Дзеўкі нашы ўсе заганы, думкі і крэдыткі
Носяць да Глафірыяны - моцнай варажбіткі.
Як і многія сяброўкі, па сваіх пытаннях,
Я збіраюся ў вандроўку да Глафірыяны.
Буду сёння я, магчыма, ўжо дакладна ведаць,