Вершы пра каханне

Чароўны зыход нечаканай сустрэчы
Аздобіў вясёлкавай радасцю лёс.
Твае цалаваў валасы, рукі, плечы,
А твой пацалунак – дарунак нябёс.
Душою і сэрцам адчуў асалоду,

Было спадзяванне на гэту сустрэчу ,
Што будзе каханне між нас як раней,
Але знішчыў мару бязлітасны вецер
Мы неразуменне адчулі мацней.
Я зноў адчуваю пякельную страту,
Бясконца балюча і горычна мне,

Улад Скамарох

КАХАНАЙ

Шукаў цябе я ўсё сваё жыццё…
Была складаная , віхурная дарога .
Каханне разарвала павуццё
І адышла пакутная трывога .
Так , стала ты жыццёвым маяком –
Найдаражэйшая на Цэлым Белым Свеце .
Нас павязала моцным вузялком –
Вузлом кахання на Зямлі-планеце.