Вершы пра каханне

Лупцавала ж горка доля,
Замест так, кажу -ні-ко-лі!
Мо змірыцца ,тое здолець.
Не, назло пішу- ні-ко-лі!
Лёс мо биу хаи,можа,болей,
Не было б таго- ні-ко–лі!
Ужо ж цярпела колькі болю.
Усім на зло крычу -ні-ко-лі!
Хай смяецца наваколле,
Не паддамся ім ні-ко-лі!
Я ж ваяр, гартую волю,
З перамогай, ці -ні-ко-лі!
Хаи па ранах сыплюць соллю,
Не самлею,а ні-ко-лі!
Каламута мо,таропка?

ЧЫРВОНАЕ НА БЕЛЫМ

Шырэе між намі мяжа,
Абветраны словы кахання.
А ружы на снезе дрыжаць,
Бы сведкі балючых растанняў.

Так прыкра і сумна гдядзець,
Чырвонае месціцца з белым.
Куды ночка нас завядзеш?
Снягі вэлюм кветкам адзелі.

Вы сення дарункам зіме,
Што не раскахае не здрадзіць.
Я мроі ,надзеі усе меу,
У мару паверыў- мо зладзім!

Віную сябе ,вечар ,змрок,

Вас не магчыма не кахаць,
У надзеях верыць спадзявацца.
Вас немагчыма не кахаць,
Ды як магло такое стацца?

Што ваша сэрца і рука,
Не мне належаць а другому.
Гатовы усе жыцце чакаць,
Мы так дауно знаемы.

Пагляд і вусны усе яму,
Мне толькі кволая надзея.
У думках за руку вазьму,
Вы для мяне вясновай феяй.

Вас немагчыма не кахаць,
На жаль належыце другому.

Надзея,вера,каханне

Бог дапаможа на месца усе стане.
Здзейсніцца марная, кволая думка.
добрая вера з надзеяй у каханне,
Мара аб шчырасці тых пацалункаў.

Ноч расхіснецца ,і схіліцца цемра,
Пойдуць у нябыт усе ваганні.
Толькі надзея з каханнем і вера,
Сцягам маім вольным стане.

Вецер аблашчыць, і сонца адзене,
у промні істотнасць зямную.
Сення кахаю, і веру у надзею,

Жадаю вам

Пад зграбнаю
ліпай і безліч пчаліны,

Агортвау юнак
прыжуню дзяучыну.

І вусны не меушы
зусім перашкодау,

Палалі і рдзелі,і смак мелі
меду.

А шчочкі
красуні без іскры гарэлі,

Абодва у высях сваіх каруселяу

Пачуцці луналі аж
за небакраем… ,

І стукалі сэрцы….
кахаю, кахаю!

Пашчасціць, і тое вас недзе спаткае

ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ

Вас не магчыма не кахаць,
У надзеях верыць спадзявацца.
Вас немагчыма не кахаць,
Ды як магло такое стацца?

Што ваша сэрца і рука,
Не мне належаць а другому.
Гатовы усе жыцце чакаць,
Мы так дауно знаемы.

Пагляд і вусны усе яму,
Мне толькі кволая надзея.
У думках за руку вазьму,
Вы для мяне вясновай феяй.

Вас немагчыма не кахаць,
На жаль належыце другому.

Позняе каханне

Каханне між намі?для сэрца забава!
Лісты перапіскі ,адносін гульня?
Ці то памяняе, ці нешта прыбавіць .
З табою за крок да апошняга дня.

Зацепліцца сэрца ,дзень новы сагрэе.
У лісце пацалунак ,і бодры настрой.
І думак нязбыуных клубок хутка спее,
Ды месца гукае пад ліпай старой.

А дні восень кружыць і хутка гартае,
Тут чуеш хлапчынай ..а у пашпарт! няужо?