Вершы пра каханне

Моўчкі вазьму ў далоні.
Час прыпыняе бег —
Вусны мае ў палоне.
Паломнік тваіх вачэй,
Палонны твайго дыхання.
Цалую ячшэ й яшчэ
Да самага спеву рання.
Гадзіннік абудзіць нас
Сарэбраным ціхім звонам.
Спытаеш: “Які ж то час?” —
То вечнасць прыйшла сягоння.