Б.С.
Пасля сустрэчы, пасля белых лілій
Вярнулася наіўнасць смешнай госцяй,
Было мне добра – ты мяне акрыліў,
І я лятаю ў нашай маладосці.
І сонца заіграла ў кожнай кветцы,
Іх дожджык срэбрам чыстым абмывае,
І цесна-цесна радаснаму сэрцу,
Якое аднаго цябе кахае.