Х.А.
Прыадчыняцца дзверы,
Парушыўшы цішыню.
Я – у тваёй кватэры
Без дазволу і без агню.
Прайду ля цябе неўпрыкметкі
І ў крэсле тваім засну.
А ты ля ног маіх кветкі,
І радасць, і ўсю вясну
Раскінеш… Запаліш засню
І… залюбуешся мной!
Такою па-хатняму шчаснай,
Звычайнай і незямной.