Расчараванне,
Прыйшоў твой час.
Шчасце кахання
Усё ж не для нас.
Адзінствам духа
Жывем усцяж.
У сэрцы скруха
За выбар наш.
Мы сэнс шукаем
У сваім быцці.
Не заўважаем
Святла ў жыцці.
І сэрца плача:
"Навошта жыць?"
А розум кліча:
"Верыць і быць!"