Вось і ўсё – завяршылася казка,
Пачаліся рэаліі з’яў,
Я на твар нацягну тую маску,
Каб ніхто больш мяне не пазнаў.
Не трымаю ні болю, ні злосці
Як на ворагаў, так і сяброў,
І ўжо хопіць мне той маладосці,
Дзе прывязанасць, мір і любоў.
Мой адзіны, цябе вызваляю
Ад усіх абяцанняў і спраў…
Я ў каханні дазналася раю –
Пачаліся рэаліі з’яў.