У маёй суседкі
Вырасла на столі
Залатая кветка
Дый згубіла колер.
Абмінулі Рэню
Хлопцы-кавалеры, —
Кветкавы карэнні
Леглі на шпалеры,
Пацяжэлі цені,
Расплыліся вокны,
Разышліся сцены
Ў чарнаце глыбокай...
Мільганула зорка
У жалобнай слоце.
Уздыхнула горка
Дзеўчына ў самоце.
He тужы, Рэгіна,
Знойдзецца каханне, —
Чорная вяргіня
Залатою стане.