“Вы – святло свету…
Так няхай свеціць святло вашае
перад людьмі, каб яны бачылі
вашыя добрыя справы і ўслаўлялі
Айца вашага Нябеснага”.
(Мф. 5, 14-15)
…І так, нібы свечку,
Ты даў мне чужую душу.
Распаленым воскам
далоні мае апякае.
Ды Словы Евангелля помню,
яе не хаваю,
А толькі спатолі,
Твайго суцяшэння прашу.
Адно – суцяшэння ад Госпада,
не ад людзей, –
Яны не натоляць ні прагі душэўнай,
ні плоці.
Мой Божа, даруй мне віну,
хай у цярпенні і згодзе
Прайду я праз кожны,
Табою дарованы, дзень.
І хай тая свечка
спакойна і ясна гарыць.
І хай праз апёкі і боль
я яе ўтрымаю.
А потым –
у нязгасным блакіце нябёснага раю –
Зрабі яе знічкай
у светлым сузор’і Тваім…