Са зборніка “Косаўскі зшытак”.
“Любай жонцы.”
Калі цябе пакіну я…
Прачнешся – я кудысь прапаў…
І ты – адна…
Зусім адзіная…
А гэта – Бог мяне забраў.
Усё ў жыцці – у нейкі Час,
які нам Бог напрызначаў…
Сустрэць нас, і паразлучаць…
Не дапушчай ў сябе адчай.
Калі цябе пакіну я –
на зоркі ў неба паглядай…
Адна з іх – я, любімая…
А вось якая,
адгадай.
*+*
29 ліпеня 2014 г. Косава…