Чытае дзяўчына раман.
Цікава: завязка лірычная,
А потым –
Туман,
Туман…
Хвалююць чужыя надзеі,
Карціць заглянуць у канец,
Як быццам ёй, маладзенькай,
З героем ісці пад вянец.
Жартуе, падсеўшы, хлопец:
– Даедзем разам хутчэй!..
І топіць, ласкавы, і топіць
У шэрай паводцы вачэй.
– Вы Ева?.. –
З усмешкай ратуе
Ці, можа, топіцца сам.
Ранет разламаўшы, частуе,