Не кажы, што злыя людзі
І што свет паганы:
Сэрца крыўду ўсю забудзе,
Час загоіць раны.
І што свет паганы:
Сэрца крыўду ўсю забудзе,
Час загоіць раны.
Тыя раны, што зладзеі
Сэрцу прычынілі,
Ты думкі і надзеі,
Што ў табе пабілі.
Сэрцу прычынілі,
Ты думкі і надзеі,
Што ў табе пабілі.
Ды ці ж варты баламуты,
Каб твой твар дзявочы
Засцілаўся ценем смуты
І тускнелі вочы?
Каб твой твар дзявочы
Засцілаўся ценем смуты
І тускнелі вочы?
Пройдзе ўсё, перажывецца, -
Вер мне, дарагая!
Будзе час - ускалыхнецца
Сэрца і ўзыграе.
Вер мне, дарагая!
Будзе час - ускалыхнецца
Сэрца і ўзыграе.
А ў душы вясна настане,
Сэрца зноў палюбіць,
Прыдзе доля, ў вочкі гляне,
Шчыра прыгалубіць.
Сэрца зноў палюбіць,
Прыдзе доля, ў вочкі гляне,
Шчыра прыгалубіць.
Не кажы ж, што злыя людзі
І што свет паганы:
Сэрца смутак перабудзе,
Час загоіць раны.