Вершы пра каханне

есць тыпаў некалькі дамаў:
што цягнуць плен жыццёвых драмаў,
бясконцы непад'емны клопат дзен,
аддаючы ўсю цяплыню, надзею, сон-
І проста імі скарыстацца,
не пакідаючы адказу.
А тым, што варты адурыць мужчыне розум,
Цнатліва ўсміхнуцца ды пацягнуць у ложак,
У падмане пратрымаць, ператварыцца ў мрою
і клясціся каханню чужынскаю крывёю,
Спатоліўшы сваё, закінуць звыклую
для твару маску,
Прасцей жывецца , бо на руках усе адразу.