Каханне наша – дым.
Агонь даўно патух.
Ты ў сне штоноч з другім –
выходзіць, любіш двух?..
Руку маю з пляча
маўкліва адхінеш.
Няўжо агонь ачах?
Гарыць, ды толькі ў сне.
Каханне наша – дым,
агню самотны цень…
Ты ў сне штоноч з другім, –
са мною – толькі ўдзень.