Вершы пра каханне

Калі ўсміхаюцца зоркі,
А сэрца трапешча ў грудзях,
Бы птушка ў няволі гаротнай —
Каханню пракладзены шлях.
Калі ўсміхаюцца вочы,
А вусны чакаюць-маўчаць
Пяшчотнага слова-прызнання —
Каханне пара сустракаць.
Змыкаюцца цяжка павекі,
Ды сон не прыходзіць зусім.
І зноў гучаць ціхія крокі...
Даводзіцца жыць ужо з ім.
Каханне, святое каханне!
Душа ляціць аж да нябёс...
Усмешкі, размовы, спатканні,
І жартаў палова — ўсур’ёз.