Кропелькамі-сьцежачкай,
Ад крыніц студзёнымі,
Пакажы,як межачку
Перайсьці бадзёрую.
Каб прачнуцца голасна,
Сэрцамі ўзброіцца.
Зацугліць,як волата,
Сонца ў ветра коньніцу.
Зь лейцамі-даранкамі
Павітацца ветліва,
Запаліць маланкамі
Думкі запаветныя.
Ды бягою дужаю
Ля самоты вартавай
Разбурыць калюжыну
Коламі ўпартымі.
Не блукая,простачкі,
Да цябе,далёкая,
Прысьпяшая вёрстачкі
Ручаямі-клёкамі.
Адшукаць крынічаньку
Кроплямі студзёнымі,
Наталіць дзявічаньку
Вуснамі бадзёрымі.