Квітнелі майскія сады,
Адзенне белае гублялі.
Табе няўцям, што за сляды,
Якія знакі падавалі.
Касца чакалі доўга гоні.
Адказы ёсць - няма ім веры.
І сустракаліся далоні
У думках, вершах, на паперы.
Прабач, прабач, што наслядзіла,
Прабач, што я табою поруч,
У марах-роздумах блудзіла -
Смяялася дарога-роспач.