Я — серабро. Ты — золата. Павек
не паяднаць нам нашыя стыхіі.
Як срэбра Беларусі — сьлёзы рэк
з крывёй чачэнскай — золатам Расіі.
Я — серабро. Ты — золата. Наноў
не пераплавіць лёсаў нам ніколі.
Мой срэбны боль —
з імперскіх кайданоў,
твой — залаты, ён выкаваны з Волі.
Я — серабро. Ты — золата. Чаму ж
між намі незямное прыцягненьне...
Такое — як кахае жонку муж,
бы месяц сонца —
да жыцьцязацьменьня.