Ты гаворыш мне,
А я не чую слоў.
Твой голас
У спалоханае сэрца
Сонечным цяплом
Ласкава льецца –
І ў маю ён пранікае кроў.
І я маўчу…
І нікну прад табой.
Маё ўстрывожанае сэрца
З табой гаворыць
І ў знямозе б’ецца.
Толькі ты яго ці чуеш,
Любы мой?