Канстанцыя Буйло

Лагодны вечар сыпле ў рэчку краскі...

Ваша адзнака: Нет (4 галасоў)

Лагодны вечар сыпле ў рэчку краскі,
Абняў зарою быструю ваду, -
Вада зару цалуе на хаду –
І ўдаль бяжыць, ружовая ад ласкі.
Халодны ветрык патыхнуў з гары,
Ты атуліў мне цёплай хусткай плечы.
І я шчасліва… Мой сцямнелы вечар
Любоўю ты і ласкай азарыў.

Ты думаў пра мяне

Яшчэ не ацэнена
Ты думаў пра мяне,
                                 я ведаю –