Турботаў гліну месіш
Пад ранні плач калыскі,
А твой
мядовы месяц,
Як інжынер твой,
лысы…
Ты гонарам,
як кіем,
Адмахвацца спрабуеш.
А ўсё ж: яго пакінеш –
Прыходзь у ноч любую.
Не будзе цесным горад,
Дзе ты згубіла вернасць,
Дзе я каўтаю горыч,
Як наш пратухлы вермут.