Калісьці самаю прыгожай
З усіх дзяўчат яна была,
I ты за ёю асцярожна
Хадзіў па вуліцах сяла.
Здавалася, у цэлым свеце
Такіх яшчэ не сустракаў,
I у пралескавым букеце
Ты ёй запіскі пасылаў.
Чакаў яе і спадзяваўся,
Здалёк у вокны паглядаў,
На роўным месцы спатыкаўся
I песні пра яе складаў.
Спяваў аб харастве дзявочым,
А ў змроку восеньскіх начэй