Жонцы

Ваша адзнака: Нет (3 галасоў)

Усе нашы звадкі-спрэчкі
сплывуць, як з вадой снягі.
Не ў полымі цямяным свечкі,
каханне – ў святле веаргінь.

Каханне – пакуль мы разам.
Каханне – дакуль жывём.
Не дзеля высокай фразы,
каб сын меў бацькоўскі дом.

Ты звадкі, прашу, і спрэчкі
забудзь, а ў душы пакінь –
не цьмяны пялёстак свечкі,
а светлы букет веаргінь.