Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, —
Калі спаткаўся я з табой,
Твае убачыў зоры-вочы,
Пачуў я смех срабрысты твой...
I разлучыўся зноў з табою;
Ізноў адзін застаўся я.
Цябе я жду, прыйдзі вясною
Ты, зорка ясная мая!
Я жду цябе ў дзень светлы мая,
Я жду цябе ўжо доўгі час.
Мне страшна: можа, доля злая
Навекі разлучыла нас.
Ўжо сонца ясныя праменні
Даўно лунаюць над зямлёй.
Зычлівы май мне шле натхненне....
Чаму цяпер ты не са мной?
К табе, друг мілы, сэрца рвецца.
Дарогай сумнаю іду,
А думка ўдаль — к табе імкнецца:
Цябе я жду!..