Няўжо і праўда ўсё – усё адно?
Няважна мова і размова?..
Гляджу напружана ў акно,
Як быццам мне там нешта нова.
І нібы проста незнарок
Паглядаў рэдкіх пазбягаю,
Я твой запомніла урок
І болей знаць цябе не знаю.
Няўжо і праўда ўсё – усё адно?
Няважна мова і размова?..
Гляджу напружана ў акно,
Як быццам мне там нешта нова.
І нібы проста незнарок
Паглядаў рэдкіх пазбягаю,
Я твой запомніла урок
І болей знаць цябе не знаю.