Прашу спагады ў Вашае рукі,
Вяселле мы згуляем баравое.
Заручаць нас у небе жаўрукі
I срэбны ложак нам засцелюць хвоі.
Дагоніць рэха нашу цішыню.
I чуткі не абразяць нашу згоду.
I закалышуць хмары вышыню.
Самота ўспомніць даўнюю лагоду.
I цені пераблытаюць сябе.
Сны стануць крозамі, а крозы снамі.
Пачну наіўна верыць варажбе.
Забудуся на ўсё на свеце з Вамі.
Хачу напіцца з радаснай ракі,
Удачу запрасіць хутчэй у госці.
Прашу пакорна Вашае рукі,
Каб не адбіўся я ад рук мілосці!