Табе…
У першую нашу сустрэчу
Ты быў так далёка
Ты быў у другім сьвеце.
Як зоркі і месяц,
Як мары і мроі…
Ты быў у тым прасторы,
Далёкім прасторы.
Гады праляцелі
І вось я ўбачыла зноўку цябе.
Ты вельмі прыгожы,ты родны мне.
Божа! І я закахалася проста ў цябе.
А можа я гэта прыдумала?
Ды не…
У тваім позірку столькі жыцьця.
Твае жарты заўсёды цікавыя…
Так,я закахалася!!!!!!
Ты першая радасьць,каханьне маё.
Але ты не ведаеш гэта.
Навошта табе я,бо я ніхто…
А ты…
Ты сьвятло ў цемры.