Зноў чакаеш мяне ноччу зорнай.
Ціха стукне каменьчык ў акно.
Тоне месяц ў цемры азёрнай.
Усё паснула навокал даўно.
Сонны вецер зачэпіць бярозу,
Пад якою абдымеш мяне,
Твае вусны збяруць мае слёзы,
Нас пяшчота з табой захісне.
Зорны вэлюм накрые,зхавае.
Салавей,музыкант залаты,
Нам на струнах душы заіграе,
Што кахаеш,прызнаешся ты.
Заказыча нам вочы світанак,
Загарыцца агнём у расе.
А гарэзлівы сонечны ранак
Мае косы ў траву растрасе.