За акном запацелым
Вечар мокры і цёмны,
Ты любуешся целам
І паглядам князёўны.
Ў гюту ноч будзем разам
Мы з табой, мой каханы,
Хоць і ведаю: ты
Не ў мяне закаханы.
Пацалункі, абдымкі
І прыгожыя словы
Уразаюцца ў памяць,
Як узор адмысловы.
Гэты восеньскі вечар,
Гэты вецер шалёны...
Не таго я кахаю,
Хто ў мяне улюбёны.