Змяркаецца...
ці Чарадзей.
Змяркаецца…Прыгожа…Толькі сум
падкраўся з пасівелай, шэрай хмары
і ціхенька накінуў шалік дум
на плечы, каб сагрэць, яны як чары,
з яго паўзуць агеньчыкам надзей
майго, цяпер, адзінага ратунку
і разам - непрыкметны Чарадзей,
што запалоніў назаўсёды думкі...
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2015
Свидетельство о публикации №115090403302