Вершы пра каханне

Калі з глыбіняў хворае душы
У позірку працьмее боль і сум -
Не бойся, мой анёл, і не спяшы
Пытацца аб прычыне горкіх дум.

Мае пакуты свой прытулак маюць,
Сваё жыллё, затопленае ў горы,
І хутка сваё месца адшукаюць
Ў бязгучнай неабсяжнасці прасторы.

Не магу,
не хачу,
не ўмею
Жыць без цябе
на свеце.
Без цябе і сонца не грэе,
Без цябе
і месяц не свеціць.
Нават птахі -
і тыя нямеюць,
Калі з мора
халодны вецер.
Не магу,
не хачу,
не ўмею
Жыць без цябе
на свеце.
Цябе побач няма.
А каханне мацнее.
Ты ўсё роўна са мною.