Вершы пра каханне

Была ў дзеда дудка,
Была ў дзеда люлька,
Была ў дзеда падружанька
Сівая бабулька.
Дудачка іграе,
Сэрца пацяшае,
А закурыць дзедка люльку —
Гора забывае!
Цешыць дзедка дудку,
Цешыць дзедка люльку,
Клапоціцца ля яго
Сівая бабулька.
Ўсё суседзі хочуць знаць...
Раз, кругом пасеўшы,
Сталі ў дзедачкі пытаць,
Хто яму мілейшы.
Дзядок кажа — дудка,
Бабка кажа — люлька...

У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы...
Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла...

Быццам думкай - ўзорам доўгi ручнiчок снавала,
ды кашулю васiлькамi, шоўкам вышывала.

Казаў месяц рана зорам, што ў начы дзяўчына
I пояс вышыты узорам сьлязмi прамачыла...

Ужо прыехаў з падарожжа, ўжо вярнўуся любы,
абяцаў ён жуковiнку дзеўчыне да шлюбу.