Вершы пра каханне

Ты пайшоў - адразу пахаладнела.
Ты пайшоў - і хутка пасыпаў сьнег.
Я цябе на Сьвяты прасіла ў неба.
А нябёсы ўзьнялі мяне на сьмех.

Ты пайшоў - і сьвет пераблытаў фарбы.
Ты пайшоў - і, белы, ён пачарнеў.
Ты пайшоў. А мне засталася ганьба.
І мяне запляміў сусьвету гнеў.

Ты пайшоў упэўнена, па-англійску.
За плячмі - дарогі і шмат гадоў.
Ты пайшоў. Ды вера са мною, блізка:

А я чакала й верыла табе.
І уначы за нас малілась зорам.
А гэта - проста грушы на вярбе,
Сарваныя з ганьбою і пазорам.

А я табе усё сваё жыцьцё
Гатовая была аддаць задарам.
Каб разам акунуцца ў небыцьцё.
І захлынуцца хвалямі пажару...

А я была гатовая на ўсё.
Я верыла табе. І ўсё чакала.
А ты мяне адкінуў, як рызьзё.
І я рызьзём ля ног тваіх упала...