Мы развіталіся з табой у ясны сумны дзень,
Мы вышлі з кватэры, вярнуліся зноў.
Прыметы дрэннай лёг сумны, чорны цень,
І сапраўды расталіся з табой.
Глядзела сумна на мяне,
Глыбокія хавала вочы.
І ўбачыў я ў вачах на дне
Слязу растання чорнай ночы.
Бывай, бывай, цябе кахаў я…
У дажджлівы дзень і ў радасць сонца.
Забудзь пра час, у канцы траўня,
Бо я знікаю на бясконца…