Зорка кахання заззяла ў начы.
Захочаш крычаць? Пастой, не крычы!
Паслухай сэрца біцце ў цішы,
Адказ адшукаеш, спакой на душы.
Змоўкнуць птушкі вакол, лісцё ападзе,
Легкі ветрык мелодыю сэрца табе прынясе
Пра чыстасць душы і думак яе.
А сустрэўшы, убачаўшы вочы твае,
Ад захаплення знямее яна, і тады
Будзе думаць аб гэтым удзень і ўначы:
Чаму ж такі позірк чаруючы?
Ды дотык рукі такі быў хвалюючы?