Я не ведаю, што будзе з намi,
I цi здолею вытрымаць гэта:
Думкi складваюцца ў арыгамi –
Закаханасцi позняй прыкмета.
Думка першая робiцца птушкай,
У паветра iмкнецца, на волю,
Каб табе распавесцi на вушка,
Што каханне не пройдзе без болю.
А другая – прыгожая думка –
Атрымалася сонечнай кветкай,
Будзе добрым табе падарункам,
Пачуцця непагаснага сведкай.
Думка трэцяя склалася ў хатку,
Вокны, дзверы зраблю – запрашаю.
Я кахаю цябе без астатку,
Ды, здаецца, не я ўсё рашаю.
Нехта зверху смяецца над намi,
Прымушаючы думаць няспынна.
Думкi складваюцца ў арыгамi…
Гэта я так кахаю, Iрына.
10.07.2015