Вершы пра каханне

Памяці С.К.

У мяне няма спакою
Ад журбы.
Пойдзем ў лес хіба з табою
Па грыбы.

Будзем ў лесе
Дзіва-дзіўнае глядзець.
Хвалявацца,
Мо прытупае мядзведзь.

Ды галінкі
І травіначкі згінаць,
Каб грыбныя
Капялюшыкі шукаць.

Вось чырвоны,
Вось ружовы сыраеж.
Ды глядзі ты,іх
Сырымі не паеш!

Ну,не злуйся,
Я жартую над табой.
Сам жа ведаеш,
Ты самы любы мой.

Пойдзе дожджык.
Сумна дубу аднаму...

Нічога не бачу
Вакол усё плыве.
"Ты што гэта,-плачаш?"
Не...Не...

Я так.Прыгадала...
Стары успамін.
Яго шкадавала.
Адзін,ды адзін.

Я ўсё падбірала,
Мо словы не тыя.
Шукала,шукала,
Каб як залатыя.

І ўсё я маўчала.
Цішком побач ішла.
Я словы хавала.
Другая ўкрала.
Яму аддала.

Я так.Прыгадала...
Стары ўспамін.
Усё шкадавала,-
Адзін,ды адзін.

Прыняўшы вечаровы душ,
Ноч па аблоках,
Надзеўшы зорны капялюш
Лічыла крокі.

І шляхам млечным
Гэта ноч усё гуляла.
Чароўны вальсавы матыў
Нам напявала.

А маладзік глядзеў услед
І хваляваўся.
Ён рыхтаваў ёй камплімент
Ды...Ўстрымаўся.