На ўскрайку самым, на краёчку
Таго ўсяго, чым даражу,
Я даначую гэту ночку,
Тваю падушку даляжу.
Мы родныя крывёй і духам,
Мы — духу і крыві зліццё...
А страсць падушку рве з-пад вуха,
Пераварочвае жыццё.
На ўскрайку самым, на краёчку
Таго ўсяго, чым даражу,
Я даначую гэту ночку,
Тваю падушку даляжу.
Мы родныя крывёй і духам,
Мы — духу і крыві зліццё...
А страсць падушку рве з-пад вуха,
Пераварочвае жыццё.